John Moreland | Visitor
Na een indrukwekkende reeks albums in de jaren 2010 die hem een toegewijde schare fans opleverden, erkenning van media als The New York Times, Fresh Air en Pitchfork, en een plaats aan de top van moderne Americana singer-songwriters, heeft John Moreland nu al heeft in dit decennium twee onverwachte wendingen ondergaan, die beide zijn felle artistieke onafhankelijkheid benadrukken. Eerst bracht hij in 2022 een briljante en sonisch gelaagde folk-electronica-meditatie over moderne vervreemding uit, 'Birds In The Ceiling', die enkele van zijn fans verraste. Nadat hij in november 2022 een moeilijke tour achter deze plaat had voltooid, stopte hij helemaal met werken. Hij nam een heel jaar vrij van het spelen van shows en gebruikte zes maanden geen smartphone. Hij moest de periode die hij had meegemaakt verwerken. Na bijna tien jaar in de schijnwerpers te hebben gestaan, voortdurend verstoord door de verwachtingen van zijn publiek, de muziekindustrie en anonieme vreemden op internet, nam hij voor het eerst de tijd om uit te rusten, te genezen en na te denken.
Het resultaat van dit ‘unplugged’ thuisjaar is het album ‘Visitor’, een folkrockplaat die intiem, direct, diep doordacht en pakkend is als de hel. Moreland nam het album in slechts tien dagen op in zijn huis in Bixby, Oklahoma, waarbij hij bijna alle instrumenten zelf bespeelde (zijn vrouw Pearl Rachinsky zingt op een van de nummers, en zijn oude medewerker John Calvin Abney droeg een gitaarsolo bij), en hij was ook verantwoordelijk voor de techniek en het mixen van het album.
Het is een terugkeer naar de aanpak die Moreland hanteerde bij zijn doorbraakalbums, 'In The Throes' uit 2013 en 'High On Tulsa Heat' uit 2015, die beide grotendeels zelf thuis werden opgenomen met een kleine groep extra muzikanten. Echo's van deze vroege albums zijn te horen op "Visitor" (Moreland maakt terloopse verwijzingen naar het openingsnummer "I Need You To Tell Me Who I Am" van "In The Throes" in twee verschillende nummers op "Visitor"), waar Moreland sluit de luidruchtige wereld buiten en de nog luidruchtiger digitale wereld in zijn zak om opnieuw verbinding te maken met een muze die in de tussenliggende jaren steeds meer om zijn aandacht heeft moeten strijden. "Visitor" beschrijft zijn reis terug naar deze muze. Als het thema van "Birds In The Ceiling" vervreemding was, is het thema van "Visitor" precies het tegenovergestelde.